21 mart 2006

Yukaridaki fistik yegenim Seda Hanim. Nasil, tipki halasi degil mi?

Bizim kiz simdilerde Sihirli Anneme sardirdi. Ben de izlemek durumunda kaliyorum bazen. Aslinda hic fena bir dizi degil, bana biraz curetkar bile geliyor. Cocuklarin cevaplari filan, ama eglenceli yine de. Cagla hanim Cilek mi Kiraz mi hangisiyse, onu taklit edip surekli birilerini azarliyor. Sinan da mutfakta lavaboyu temizliyor, uzerinde sadece esofman alti... Yarin kresteki son gunleri, beni bir heyecan aldi, son alisverislerimi ve gezmelerimi yapmak icin can havli ile disari atiyorum kendimi. Sanki evlenecegim de son dakika islerini hallediyorum.

Bugun mesela Armadaya gittim. Unique Art adli ciks carsafcida 5-6 adam yataklara yayilmis kahve iciyorlardi, ustleri baslari boya icinde. Bir de mutlu mutlu sohbet ediyorlardi ki sanirsin dukkanin sahipleri. Komik bir goruntuydu.

Of aslinda su bir kac gunum aglamakla gecti. Hic bir neden yokken baktim agliyorum gun icinde. Annem de buradaydi, dedi ki cik kizim sen, ben de Kayacigimi aldim, 4 senedir yapmak istedigim seyi yaptim; iki basimiza Sakaryaya gittik, biraz ictik. Guzeldi ama kisaydi. Ay bunlari yazarken bir yandan da Dudunun aklindan kotu sihirlerin alinmasini dinliyorum, kafam karisti. Alin da kurtulayim ayol!

Aglama krizlerini bir Japon filmi ile dun kapadim. Soyle ki, sicak, eglenceli gecen gunun sonunda cocuklar da yatti, oh gel keyfim zaten de yorgunum, geceyim tv karsisina, acayim cnbc-eyi, izleyeyim dizi dizi dizileri dedim. Dedim valla. Sonra sevgili esim, bir Japon filminin oldugunu soyleyince ben de e kalkmayayim bari hic bosuna, onu da izleyeyim dedim keyifli keyifli. Aman efendim daha film basladi bismilllah, ne oldugunu anlayayim diye bakarken masanin bir tarafinda secici kurul olarak gencten iki kisi, diger tarafta secilmis yasli birileri daha, sunu duymamla aglamaya baslamam bir oldu "simdi siz öldünüz, 1 haftaniz var dusunmek icin, hayatinizi iyice gozden gecirin, en sevdiginiz, en etkilendiginiz ani bulmaya calisin. Bundan sonra bulunacaginiz yerde tek hatiraniz bu olacak." Of ya, simdi bile fena oluyorum. Neden bu kadar etkilendim de aglayarak kactim tv karsisindan pek bilmiyorum. Yani aslinda beklenmedik zamanlarda aglarim kabul ediyorum, kendim bile beklemem bazen oyle performans ve hiz ama ne bileyim Cagla'yi da yeni dogurmus degilim ki 12 dev adama agladigim gibi duygusallasayim.

Su evden tasinmak istiyorum artik. Hayallerim bir an once tasinmami emrediyor cunku. Hih, sanki tasinirken kendimi goturmeyecegim. Ben bulundugum her yere kendi duzensizligimi goturmuyor muyum sanki... Ama en azindan esyam azalacak, bir oda fazlam olacak. İlk evlendigimdeki gibi sevk icindeyim evi duzenlemek konusunda. Ama ev o kadar sevkli mi bilemem.

Kayanin kuzeninin esi, yani kisaca Hande dogum yapti cumartesi gunu. Biz de Secille, kizin kendi annesinden once gittik valla hastaneye, yani simdi orada bulunan ablalari, enisteleri ve bilimum yakin akraba ne dusunmustur acaba? Atalayin kuzeni ve diger kuzeninin esi bizden once damlamislar, sagolsunlar ama neden? Gulduk eglendik ama kendi kendime dis kapinin mandali olmak demek boyle bir seymis dedim. Pisman degilim, yine giderim. Yeter ki siz sezeryanla dogurmaya karar verin.

Her neyse, hala cok keyfim yok, sanirim az biraz bunalimdayim. Annem olsa hemen kuzenimin durumunu anlatmaya baslardi, ibret alayim diye. Ama abi o zaman ne zevki kalir mutlu olmanin? Yani bazen de mutsuz olmaliyiz degil mi?

Evet.