25 Ağustos 2008 Pazartesi

GECELİĞİME BULAŞAN HARFLER 3 haziran 2006

İyi ki dogdun Caaaaglaaa (Sinana da soyleyin), iyi dogdun Caglaaaa (lan soylesenize ogluma da), iyi ki dogdun iyi ki dogdun iii ki dogdun Caaaglaaaaaa!(ben sana sonra soylerim Sinancim, merak etme 1 ay sonra rovansi var bunun).

Aynen bunlari dusundum... Kizimin 4. yas gununde pasta kesilirken bir yandan Caglanin utanctan ve sevincten kizaran yuzune, diger yandan hani nerde bana diye karsisinda duran Sinanin saskin yuzune bakarken bunlari dusundum. Cok mutluyum, Caglacima istegine yakin bir dogumgunu partisi verdim. Hem de eve tasinali 1 hafta bile olmamisken... Hem de son anda karar verdigim icin dun gece 8'den 2'ye kadar firinin basinda cesitli ruyalar gormek suretiyle pasta/borek/kurabiye pisirmisken...Evimde cay tabagi altligi bulunmaz ve Sinan icin yaptigim kakaolu pastayi koyacak kiytirik bir tabaktan yoksunken...

Dun gece 8 cesit sey yaptim... Bu benim icin bir daha egale bile edilemeyecek denli buyuk bir rekordur arkadaslar. Fakat bir ara ayaklarimin yorgunlugu beynime aksetmis olacak ki, uzerinde koskoca pudra sekeri yazan kartonu sen git evdeki son sutun icine boca et, neymis krem santi yapacakmis becerikli bayan ozlem... Ulan hem ikili paket boyutunda yapmislar hem de bir gram katilasmiyor, bozuk galiba...derken cop kovasindan itina ile alinan karton, cakan simsekler, dolaptan bu kez dogru krem santi kutusunu bulma, ama evde gram sut olmadigi icin kutu ile dakikalar boyu suren bakisma... Istek dogrultusunda uzerine harfler yapilmis pastayi geceligimin etegi ile supurunce tamam dedim, uyku vaktim gelmis.

Bugun yemek masasinda sergilenen seyleri benim yaptigima kimse inanmadi. Eve 5 gun once tasindigimiza da. İnsanin bir gun de olsa kendini supergirl gibi hissetmesi cok hos.

Aslinda boyle oradan buradan, yok kuzen esi, yok universiteden arkadas farkli yerlerden tanislari cagirip da onlari bir kac saatligine kaynastirmaya calismak zor ve sacma. Cunku zaten kaynasacaklari varsa hemen kuzu sarma oluyorlar, zaten kaynasmak istemeyen de cocugunun pesine filan gidiyor. Bugun bunu anladim ve rahatladim. Hayir, uslanmadim; bir dahaki sefere dogumgunu filan beklemeyecegim, yemekti memekti cagiracagim alakasiz tiplari, oturup seyredecegim kaynasmamalarini...

Kizim 4 yasinda... Cok mutluyum...

Hiç yorum yok: