Aman bir poyraz esiyor burada, aman bir esiyor sormayin. Sadece esenin poyraz oldugundan emin degilim. Kotu esen hangisi, poyraz mi lodos mu? Her ne ise, havayi acayip soguttu, kapidan disari cikani affetmiyor. Biz de kafamiz iceride oyalanmaya calistik bugun. Cocuklara tavsan yaptirdim faaliyet satinde. Evet, kresten aldigimdan beri faaliyet saati yapiyorum. Bakmayin oyle, adini ben koymadim. Kreste koymuslar saatin adini zaten, degistirebilene askolsun. Neyse iste, eglenceli geldi, pamuklu ve yapistirmali tavsan yapmak.
6-7 yaslarindayim, Almanyada. Ailecek orada yasiyoruz, Botas gibi bir cennetten sonra oraya neden gittigimizi bir turlu anlamayarak. Kardesim Serdar ile evin arka bahcesindeki parkta oynuyoruz. Kimseye zararimiz yok, kaydiraktan filan kayiyoruz. Sonra bizden 2-3 yas buyuk ikiz kardesler geliyor. Satasiyorlar bize, Almanca kufur ediyorlar. Biz oldugumuz yerde kalakaliyoruz, dirsek atmalarina karsilik veremiyoruz. Cunku kucuguz onlardan, hem de onlarin dedikleri gibi domuz Turkleriz. Onlar sıkılıp gidene kadar donup kaliyoruz, sonra da eve kaciyoruz. Serdarla her gece ama her gece dua ederdik; gozumuzu kapatalim, actigimizda Botasta olalim diye. Veya bir bina dilerdik, enine ilerleyen. Bir ucu Almanyada olsun bir ucu Turkiyede, İzmirde. Cocuklugumun 3 senesi boyle seyleri hayal ederek gecti, ve bir cok hakarete ugrayarak elbet. Belki de bu yuzden simdi yabancilarla o kadar hoslasmiyorum, ne dersiniz... Olaylar insanlari farkli farkli etkiliyor, ayni hakaretlere maruz kalan kardesim Almanyada yasiyor su anda, belki de boyle hincini aliyor, onlar gibi yasamayi basararak. Bense sakir sakir konustugum Almancayi, Turkiyeye doner donmez unutuyorum, hem de tek kelime kalmadan.
Neyse ne, simdi bir cok yakin arkadasim bana inat yurtdisinda yasiyor. Bakar misiniz bendeki sansa...
Bu kadar... İyi geceler.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder