25 Ağustos 2008 Pazartesi

PEMBE GÖZLÜ MORRISON 17 mayıs 2006

Sevgili Blog,

Ben eskiden simdiki gibi biri degildim. Yani adim Ozlemdi, boyum 1.63tu, ayak bileklerim kalindi yine, ama kafam daha baska calisirdi. Nasil anlatilir bilmiyorum, cunku dusunme seklim degisince ben de degistim. Ne dedim ben simdi yaa... Her neyse buraya kadar azicik da olsa anladiysan bir seyler okumaya devam et. Ya da etme abi ne bileyim ben yazacagim yine de...

Bu muthis baslangictan sonra eski Ozlemi biraz anlatayim isterim. Lisedeyken (daha oncesini zaten az cok biliyorsun; kamera dusmani psikopat...) pembe gozluklerim vardi. Hayir canim dunyayi pespembe gormuyordum elbet, ve lutfen nuh nebiden kalma espriler yapma. Her neyse, gozlugun cerceveleri pembeydi, ahh bana oyle cok yakisirdi ki... Oyle ki yillar sonra yolda sinif arkadasima rastladigimda "Ozlem.. Ozlem..haaa, hatirladim. Ama pembe gozluklerini cikarmissin canim, o yuzden taniyamadim" deyip kis kis gulmustu. Yani gozluklerim ve ben cok uzun sure can yoldasligi yaptik sinif arkadaslarima karsi... Lise 2de de vedalastim pembislerle cunku erkeklerle arasi pek iyi degildi.

O gunlerde gunluk tutardim... ve cok utanarak soyluyorum ki gunlugume bir isim koymustum. Neden utandigimi inan ben de bilmiyorum, insan gecmisinden utanmamali oysa, di mi? Gunlugume Mavi gozlu dev adini takmistim. Off Allahim, simdiki Ozleme bundan daha aykiri bir sey yapamam herhalde... O zamanlar Nazim Hikmet okur, Grup Yorum dinlerdim. Ama burada soz konusu olan dinledigim sey veya neyi temsil ettigi degil, ben nasil bir gunluge isim koyarim, hem de mavi gozlu dev gibi muthis simgesel bir isim... Sen git o deve platonik asklarini, sinifta seni kizdiranlari, sacin kesilince verilen tepkileri filan anlat, sonra da sucu pembe gozluklerine at!

Sukurler olsun ki universitede baska bir sehre tasininca dev benimle gelmeyi reddetti. Zaten o siralar ben coktan kulvar degistirmis, rockci asi bir permaliya donusmustum. Perma yaptirmak icin zamanlamam kesinlikle kotu otesiydi, cunku kuaforde permali saclarimi ilk gordugum an bir daha hayat boyu perma yaptirmamaya yemin etmistim. Ve bu halde universiteye basladim. Cok gevsek bir rockci oldum, sadece Doors'u ve Led Zeppelini biliyordum, otesini de ogrenmeyi hic dusunmedim. Ama okulun ilk gunu giydigim Jim Morrison tshirtu bana simdi bile gorustugum dostlar edindirdi.

Universite 2den sonra o halimden de killanmaya baslamistim, cunku hayat kisaydi, olabilecek her turlu sekle girmeliydim. Ev arkadaslarimin tesviki ile ilk makyajimi yaptim. Soylememe gerek var mi, bu makyajla kendimi dunyanin en guzel kizi ilan ettim. Universite bitene kadar dunya guzelligini kimseye kaptirmadim, kaptirmam tabi abi, ben onu kolay mi elde ettim... Gerci o halimle bile kocamin pesinden 5 yil kostum ama senin de gecmisinde pembe gozluklerin olsaydi sen de kendini kainat guzeli sanirdin iki kiytirik rujla.

Kafa yapimin nasil degistigine gelince; simdiki kafama ideolojiler alerji yapiyor, e rimel de gozlerimi yakiyor. Bunun adina bazilari olgunlasmak diyor, ama bana gore tam bir aydinlanma bu. Merkalilara duyurulur, 30undan sonra tam gaz icine isliyor insanin. E fena da olmuyor hani...

Ne dersin, sana da bir isim bulayim mi?

Iyyy...

Hiç yorum yok: