26 Ağustos 2008 Salı

SELAM MİLLET 12 mart 2007

Bu haftami tatil ilan etim kendime, kafa tatili bir anlamda. Kaya arkadasindan emanet bir scanner getirdi eve ve gecen haftam evde ne kadar foto varsa taramakla gecti. Oyle ki, scannerin geldigi gunku heyecanim simdi sabirsizliga donustu. Ay insan neden bu kadar cok fotograf ceker, manyak miymisim neyim. Neyse ki az kaldi da bugun yarin biter.

Calimayan bir insanim ya, boyle arada sirada kendi kendime tatiller filan ilan etmem cok komik geliyor bana, eminim cok kisiye de geliyordur. Benim bu hafta ilan ettigim tatilden anladigim su olacak arkadaslar: evimle ilgilenecegim, blog yazacagim, kitap okuyacagim ve tv izleyecegim. Ha bir de mail yazayim diyorum bir kac kisiye, soyle yaylana yaylana mail yazmayali yil olacak neredeyse.

Ben su blog olayindan neden sogudugumu anladim vallahi de. Bu sayfaya baslarkenki amacim, gecen gunlerimin unutulmadan kayit edilmesiydi temelde. Ama sonra isi guzel yazmaya, guzel yazamayacaksam hic yazmamaya vardirdim ve iste kasti biraz bu amacla yazmak. Simdi kafamin esitigince yazacagim, guzel cirkin ne fark eder di mi?

Son haftalarda cocuklari krse biraktiktan sonra arabayi Bahcelide birakip Ankaray ile Kizilaya gidiyor, oradan da eve yuruyorum. Aslina bakarsaniz sabahin o saati ayaklarimdan kufur yemiyorum degil, ne zorun var altinda araba sen ray koselerinde ilerliyorsun diyorlar bana, ama bu seytanin ele gecirdigi ayaklarimi bir sekilde susturmam gerekiyordu. Son zamanlarda cok hareketsiz kaldim ve kendimi acayip hantal hissediyorum. Bir ara Pilates mi yapsam diye dusundum ama bu pilates dedikleri sanirsam oyle evde kendi basina yapilacak bir sey degil. Simdi kim kalkacak da gidecek spor salonuna, dermisim...

Gecen hafta bahsettigim gibi ceviri icin hocanin yanina gittim. Genel anlamda olumlu gecti gorusmemiz, fakat ben kendime kil oldum. Oyle kasmisim ki kendimi, adamin yanindan ayrilip Kizilaya dogru yururken bile omuzlarimin kasikligi gecmedi. Neden ezilip buzuluyorum ki boyle? Biliyorum aslinda, taa cocukluga dayanan bir korku. Bana hoca demeyin, aninda hazir ola gecebilirim. Her neyse, iyi gecti sonucta, ben de iste bu haftayi tatil ilan ettim kendime.

8 Martta kadinlar gunumu kutlayan tek kisi oldu: oglusum Sinan. Fakat o da anneler gunun kutlu olsun, diye kutladi. Olsun, sabahin o saatinde kucuk bir cocuktan duyabilecegim en guzel sozlerdi valla.

Her neyse sekerler bugunluk bu kadar...

Hiç yorum yok: