Onu 3 yildir gormuyorum. Bu en uzun ayriliklarimizdan biri ve ben galiba cok cok uzakta olmasini, ha deyince yanimda bitemeyecegini kafama taktigim icin haftalardir ruyamda goruyorum onu...
34 yil once -35 de olur- Almanyada bir hastanede 10 gun arayla iki kiz cocugu dogdu. Babalari okuldan arkadasti, anneleri de cok sikifikiydi. O zamanlar ultrason deseniz hoo? diye bir sesi cevap olarak kabul edebilirdiniz ve bu yuzden bebek bekleyen anne babalar simdikinden daha bir heyecanli gecirirlerdi o dokuz ayi. Ilk dogan cocuk kiz olmustu, mavi gozlu sapsari bisey. Ikincinin babasi, hahayyt demisti, Bubshi bak benimki oglan olacak gorursun. 10 gun sonra ikinci dogdu; kumral, yesil gozlu bir kiz. Gulme sirasi ilkinin babasina gelmisti; ne dediin duyamadim seni Bubi? O gunlerde neye gulduler bilinmez ama Bubi ile Bubshinin kizlari dogumlarindan simdiye kadar birbirleri icin hep dost oldular, kardes gibi dost, ikiz gibi dost, "bir omur boyu" gibi dost.
Simdi benim sevgili mavi gozlu arkadasim Amerikada, ben evlenmeden hemen once oraya yerlesti. Benim Kaya ile evlendigim gun ne kadar mutlu oldugumu goremedi, Caglayi kucagima aldigim gunku heyecanima tanik olamadi, sac rengimi degistirdigimde yorum yapamadi, cocuklara bagirdigimda beni sakinlestiremedi, canimin sıkkın oldugu gunler bir cay icmeye gelemedi.
Ben de onun sevgili bebeklerinin dogumlarinda yaninda olamadim, olmayi birakin son iki numarayi goremedim bile -2 kizi bir oglu var-, onun Amerikalarda yasadigi sorunlarin bir tanesine bile ilac olamadim, evinde pisen yemekleri tadamadim, tirnaklarina ne renk oje surdugunu goremedim.
Onunla nerede ne yapiyor olursak olalim kikir kikir gulmeyi ozledim. Annesi eline para tutusturup kasaba gonderdiginde danalik kiyma istemesini ve eve eli bos donmemizi ozluyorum. Otobuste karsilikli oturdugumuzda birbirimize bakmamaya calismamizi, bakinca da ilk durakta inecek kadar gulmemizi ozluyorum. Insanlarin yuzleri degil de ayaklari hakkinda yorumlar yapmayi, kendi ayaklarimiza degisik ruh hallerini yansitan sekiller vermeyi ozluyorum -yazik ayak, kizgin ayak, vs.-. Ozluyorum da ozluyorum...
Tum bunlar yuzunden onu ruyalarimda goruyorum, buraya geliyor aniden, annesinin yanina tatile. Sevincten ruyamda kahkahalar atiyorum, sonra bir uyaniyorum ki sahiden de guluyorum. Gulus gercek, gelmesi ruyalara kalmis...
Bu bir arkadasa duyulan ozlemin blogudur.
Seda, seni cok ozlediiim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder