Kendimi deliler gibi ceviriye verdim arkadaslar... Bana gecmis olsun. Her sabah cocuklari birakinca o gun neler yapacagimi dusunuyorum, Kizilaya veya Tunaliya giderim tipis tipis -zaten baska secenek birakmadilar bize, viinn diye gidecek cadde/sokak/patika kalmadi su koca sehirde-, sonra evi toparlarim, yemek yaparim, birileri ile bulusurum filan falan...
Ama ogleden sonra cocuklari almaya gidene kadar tek yaptigi sey evde oturup ceviri yapmak. Cok ciddi bir sekilde gorev adami olmadigimi kanitlamaya calisiyorum -oyle mi ki-. Simdi kimse bana su kitaplari hikayeleri cevir demiyor ya, ben de sizin demenize mi kaldim cevirecegim iste deyip hirsla oturuyorum kitaplarimin basina.
Once evimize giden tum yollari kapadilar -cok ciddi suphelerim var, bu adamlar BENİM eve gitmemi istemiyorlar sanki... Sonra Ataturk bulvarini bir guzel kapattilar, ki milyonlarca araba gelsin tam evimin onunden gecsin de ben arabayi cikarirken 15 dakika ihtiyac molasi vereyim. Simdi de evimin onune park yasagi getirdiler. Cocuklarin maskarasi oldum kufrede ede. Ben agzimi acinca ikisi birden, nooldu anne yine mi yasaklamislar gecmemizi diyorlar...
Simdi biliyorum ben, bundan 1.5 yil sonra bir sekilde tasinmamiz gerekecek buradan, cunku ev sahibimiz olmayan sevgili ile evlenmeyi planliyor o aralar -oldukca mantiklidir evimizin sahibi-, iste o zamanlar yollarimiz da acilacak, hatta buralarda inler cinler top oynayacak, biz de onlara el sallayacagiz sirtimizda cikinizmi giderken..
Neyse cocuklari alma vakti, bu da ooyle bir seydi iste.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder